De chaos ontvlucht
Door: Brechtje
Blijf op de hoogte en volg Brechtje
13 September 2009 | Mexico, Oaxaca
Lieve allemaal,
Bijna een week verder en al weer heel veel indrukken rijker zijn we inmiddels aangekomen in Oaxaca. Mexico City was druk, chaotisch, maar indrukwekkend. De eerste dag in het park hebben we meteen vriendjes gemaakt met de lokale politie. Ongegeneerd hebben zo ons met de verrekijker bespied. We zijn hier echt heel groot en bleek! Een agent was dapper genoeg om een praatje te komen maken. Ondanks dat hij engels studeerde was zijn engels wel beperkt tot hello en goodbye... Spaans oefenen dus! Na een uur vroeg hij voorzichtig of we van dansen hielden, de inleiding tot de grote vraag of we misschien met hem uit wilden. Met paard en sombrero leken deze agenten nog wel een aardige beveiliging in het nachtleven van mexico City, maar toen ze van hun paard stapten en slechts 1 meter 50 hoog bleken te zijn, viel de verwachte beveiliging toch wat tegen. We hebben het aanzoek dus beleefd afgewimpeld.
Naast ons dagje park zijn we daarna toch ook maar de stad gaan bekijken. Onderweg de lokale specialiteit geproefd. Fear Factor is echt zo eng niet, sprinkhanen zijn best te eten! Hierna moesten we echt bijkomen, dat ging prima in ons te toeristische privebootje (zie de foto). Om weer wat cultureels aan het lijstje toe te voegen hebben we ons aan het Antropology Museum gewaagd, Dianne je hebt gelijk: hadden we niet willen missen! Fré´s dag was helemaal geslaagd nadat ze een echte reuzenpanda in de dierentuin had gespot!
Na al die drukte, mensen, overvolle metro´s met grijpgrage handjes van vieze mannetjes, overal aangestaard en nagefloten te worden, lonkte het hangmatje op het strand toch wel. Zondagavond hebben we dus de bus naar Oaxaca genomen, waar we inmiddels al weer twee dagen van de relatieve rust aan het genieten zijn! We vallen overigens van de ene demonstratie ( de bende in Mexico City hebben jullie vast in het nieuws gezien, het was best druk...) in de andere. Hier in Oaxaca hebben alle leraren bedacht te moeten gaan staken, het is gelukkig heel vredig en gezellig.
Vandaag hebben we de ruïnes van Monte Alban bewonderd, een indrukwekkend complex. Morgen gaan we richting strand, om heel indrukwekkend te gaan genieten van een cocktail in een hangmat bij ondergaande zon. We houden het hier nog wel even uit...
Liefs Brechtje en Freeq
Bijna een week verder en al weer heel veel indrukken rijker zijn we inmiddels aangekomen in Oaxaca. Mexico City was druk, chaotisch, maar indrukwekkend. De eerste dag in het park hebben we meteen vriendjes gemaakt met de lokale politie. Ongegeneerd hebben zo ons met de verrekijker bespied. We zijn hier echt heel groot en bleek! Een agent was dapper genoeg om een praatje te komen maken. Ondanks dat hij engels studeerde was zijn engels wel beperkt tot hello en goodbye... Spaans oefenen dus! Na een uur vroeg hij voorzichtig of we van dansen hielden, de inleiding tot de grote vraag of we misschien met hem uit wilden. Met paard en sombrero leken deze agenten nog wel een aardige beveiliging in het nachtleven van mexico City, maar toen ze van hun paard stapten en slechts 1 meter 50 hoog bleken te zijn, viel de verwachte beveiliging toch wat tegen. We hebben het aanzoek dus beleefd afgewimpeld.
Naast ons dagje park zijn we daarna toch ook maar de stad gaan bekijken. Onderweg de lokale specialiteit geproefd. Fear Factor is echt zo eng niet, sprinkhanen zijn best te eten! Hierna moesten we echt bijkomen, dat ging prima in ons te toeristische privebootje (zie de foto). Om weer wat cultureels aan het lijstje toe te voegen hebben we ons aan het Antropology Museum gewaagd, Dianne je hebt gelijk: hadden we niet willen missen! Fré´s dag was helemaal geslaagd nadat ze een echte reuzenpanda in de dierentuin had gespot!
Na al die drukte, mensen, overvolle metro´s met grijpgrage handjes van vieze mannetjes, overal aangestaard en nagefloten te worden, lonkte het hangmatje op het strand toch wel. Zondagavond hebben we dus de bus naar Oaxaca genomen, waar we inmiddels al weer twee dagen van de relatieve rust aan het genieten zijn! We vallen overigens van de ene demonstratie ( de bende in Mexico City hebben jullie vast in het nieuws gezien, het was best druk...) in de andere. Hier in Oaxaca hebben alle leraren bedacht te moeten gaan staken, het is gelukkig heel vredig en gezellig.
Vandaag hebben we de ruïnes van Monte Alban bewonderd, een indrukwekkend complex. Morgen gaan we richting strand, om heel indrukwekkend te gaan genieten van een cocktail in een hangmat bij ondergaande zon. We houden het hier nog wel even uit...
Liefs Brechtje en Freeq
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
