Op naar the field!

Hallo allemaal!

Hamjambo? Habari zenu? Mzuri! Tot zover in het Swahili. Echte volzinnen zitten er nog niet echt in, mijn vocabulaire beperkt zich nog tot alle mogelijke vormen van ‘Hallo’, ‘Alles goed?’, ‘Ja, heel goed’ en ‘Ik heet Brechtje’. Bij dat laatste kijken ze altijd erg moeilijk, geen idee of het door mijn belabberde uitspraak of toch echt door de naam komt. Wel ben ik inmiddels al vier a vijf namen rijker, die variëren van Betty tot Brigitta.

Niet alleen mijn naam is anders hier. Elke dag nog zie ik dingen en maak ik dingen mee die me doen beseffen dat ik echt in een heel ander land ben! De lokale busjes heten dalla dalla’s en die zijn echt uniek. Als je denkt dat de bus vol zit, kunnen er altijd nog wel een paar mensen bij.

Afgelopen weekend ben ik bij Felister, een Tanzaniaanse collega thuis geweest. Ze is 27 en woont bij haar oom en tante, daar deelt ze een kamer met haar nichtje van 28. Eigenlijk kwam ik alleen maar even haar huis bekijken, maar toen tante (een echte Afrikaanse ‘big mama’) mij in het vizier kreeg, kon ik alle plannen voor de rest van de avond vergeten. Natuurlijk moest ik blijven eten en hoe kon ik denken dat ik naar huis ging? Ik bleef slapen! Hoe klein een huis ook is, er is altijd plaats voor een gast. Het was een bijzondere ervaring om eens bij een echt Afrikaans gezin thuis te zijn. Eten bij kaarslicht, want er was geen stroom. Douchen door een bakje water over je heen te gooien, want geen stromend water. Chapati, een soort brooddeeg-pannenkoek, als avondeten en de volgende ochtend als ontbijt. Een heel bijzondere ervaring, vooral ook omdat het contrast zo groot is met de wijk waar ik woon.

Op mijn werk bevalt het uitstekend! De aanhouder wint, want uiteindelijk is het gelukt om te switchen van opdracht. Dus geen LAN-netwerken en virusscanners meer voor mij, maar ik ben nu bezig met boeren en landbouw! Komen mijn Wageningse roots toch nog mooi van pas. Het project heet ‘Purchase for Progress (P4P) en het is net van start gegaan. Doel is om de marktpositie van kleine boeren te verbeteren. In de huidige situatie wordt de oogst vrijwel meteen verkocht, aan een handelaar die alle boeren bij langs gaat. Vlak na de oogst zijn de prijzen laag omdat het aanbod groot is, bovendien heeft een kleine boer niet echt veel ‘bargaining power’. Resultaat is dat ze veel te lage prijzen krijgen voor hun zakken mais en bonen. Doel van dit project is om boeren een betere prijs te geven voor hun gewassen. Bijvoorbeeld door opslagruimte ter beschikking te stellen, waardoor boeren hun gewassen later in het seizoen kunnen verkopen tegen een betere prijs. Het is een pilot project, waarbij we gaan kijken welke interventies het gewenste effect hebben en ook wat de invloed is op de andere spelers in de markt.

Super interessant dus, vooral ook omdat het project echt in de opstartfase zit en er dus veel moet gebeuren. Ben afgelopen week mee gegaan naar het ministerie, waar een meeting was met hoge bazen van onder andere de WorldBank en African Development Bank. En morgen vertrek ik voor mijn eerste field trip! Ik ga twee weken naar het noorden van Tanzania, in de Arusha/Kilimanjaro/Manyara regio. Daar ga ik samen met een collega verschillende boeren organisaties bezoeken om nieuwe contracten te sluiten en huidige samenwerkingsverbanden te evalueren. Heb er erg veel zin in!
Vorige week heb ik nog een schooltje bezocht iets buiten Dar es Salaam. Als mzungu (blanke) was ik echt een bezichtiging en toen ik mijn camera tevoorschijn haalde kon de verwondering helemaal niet meer op! Toen de kinderen eenmaal hun verlegenheid hadden overwonnen, werd ik letterlijk omringd door kinderen die een handje wilden geven of hun naam kwamen vertellen! Heb wat foto’s geplaatst.

Morgenochtend gaat de wekker vroeg, om 5 uur wordt ik opgehaald om richting vliegveld te gaan. Nu nog even genieten van een warme douche en een echt bed, en dan op naar Arusha! Over twee weken komt een uitgebreide update van mijn avonturen ‘in the field’!

Liefs,
Brechtje